Ik heb in deze reportage
al een paar armzalige restanten van hunebedden genoemd, maar deze spant
de kroon: met één deksteen en twee draagstenen is D44 nog
nauwelijks een hunebed te noemen. De kei in de buurt heeft er wellicht
ook bij gehoord. Hij staat op het erf van een boerderij en is eigendom
van de boer en is daarmee het enige dat nog in particulier bezit is. Meer
curieus dan interessant. Bovendien moet je er wel even naar zoeken langs
al die kleine weggetjes in de buurtschap Westenesch.
Kijk
hier om te zien in welke staat Van Giffen dit hunebed in 1918 aantrof en hier voor een kaartje van de omgeving.
|