D40 vormt met D38
en 39 een trio dat vlak boven Emmen op een heideveld in het Valtherbos
ligt. Vanuit het noorden gaat de verharde weg door het bos over in een
niet voor auto's toegankelijk zandpad. Je kunt verder lopen, maar dat
is nogal een eind. Neem liever de fiets want er loopt een prachtig geasfalteerd
fietspad langs de hunebedden. Ook vanuit Emmen zijn de hunebedden via
dat pad bereikbaar.
D40 is de interessantste van het drietal.
Hij heeft slechts twee, maar wel forse dekstenen die keurig op de vier
zijstenen en de twee sluitstenen rusten. Er is nog één poortsteen,
de andere is gemarkeerd met een plombe.
In 1918 ging dit hunebed nog gedeeltelijk onder zijn dekheuvel schuil. Reden voor Van Giffen om de structuur van die grafheuvel te onderzoeken. De heuvel bleek een zeer grote hoeveelheid veldkeien (de z.g. steenpakking) te bevatten. Van Giffen vond hier aanwijzingen voor een aanvoerweg naar de top van de heuvel waarlangs de dekstenen zijn gesleept. In de grafkelder trof hij de ontbrekende poortzijsteen aan. Hij heeft hem echter niet herplaatst. Het aantal aangetroffen artefacten viel tegen: een aantal losse potscherven en een drietal stenen werktuigen. De heuvel werd na het onderzoek weer hersteld. Later moet hij echter opnieuw zijn uitgegraven. Drie kleine hunebedden vlak bij elkaar. Waarom niet één grote ? Misschien zijn ze door opeenvolgende generaties gebouwd. We zullen het nooit weten. Kijk hier om te zien in welke staat Van Giffen dit hunebed in 1918 aantrof en hier voor een kaartje van de omgeving. |
D38 en D39 |