Vanwege de bijzondere ligging, tegen de zijmuur van een boerderijtje aan, vormt dit hunebeddenpaar wel één van de merkwaardigste in Drenthe. Ondanks de ligging aan een verharde weg, vallen ze niet onmiddellijk in het oog. Volg de wegwijzers naar een smal paadje dat zich tussen twee vervallen boerderijtjes door wurmt en dan zie je pas de grote groen uitgeslagen steenklompen van de twee in elkaars verlengde liggende hunebedden; pal tegen de boerderijmuur. Hoewel vrij compleet, alle dekstenen en op twee na alle draagstenen zijn`aanwezig, is dit hunebeddenpaar nooit gerestaureerd. Wel zijn de meeste scheuren in de dekstenen met cement dichtgesmeerd. Van de in totaal 13 dekstenen liggen er 12 tussen de uit het lood geslagen draagstenen. Toch vormen ze een fraai gezicht, niet het minst door de oude eiken met hun grillige takken die de stenen gedeeltelijk overkoepelen. 
Verborgen in de heg die het toegangspad omzoomt, staat de steen die de ooit de bronzen naamplaquette droeg. Deze door prof. Van Giffen geplaatste naamplaten blijken verzamelaarsobjecten. Daarom is deze veiliggesteld in het Hunebedcentrum in Borger. (Er gaan echter nu weer stemmen op om toch weer terug te plaatsen).

Één van de karakteristieke boerderijtjes is in 2001 aangekocht door "Het Drentse Landschap", de stichting die recentelijk het beheeer over de provinciale hunebedden heeft gekregen. Daarmee is deze sfeerbepalende "keuterij" veilig gesteld. Tijdens de restauratie in 2003 werd onder de vloer van een stal een redelijk gave TRB terrine opgegraven en daarnaast een z.g. uitruimkuil met veel scherven. (oude bijgaven werden door het TRB-volk vaak opgeruimd als er plaats moest worden gemaakt voor een nieuwe generatie). Het andere boerderijtje (links op de foto) is nog in particulier bezit en verkeert in sterk vervallen staat. Ook deze zal zo mogelijk worden gered